Kimi oyunlar vardır, oynarken sizi sadece başka bir zamana değil, başka bir bilinç düzlemine çeker. Stygian: Reign of the Old Ones, Lovecraft’ın dehşet dolu dünyasına yaptığı yolculukla bu tür oyunlardan biri olmuştu. Ancak Outer Gods DLC’siyle birlikte oyunun hem anlatısal hem de mekanik derinliği başka bir seviyeye taşınıyor. Yaklaşık 40 saat süren bu deneyimde sadece karakterimin değil, benim de akıl sağlığımın sınırlarını zorlayan bir yolculuk yaşadım. Şimdi gelin, bu karanlık rüyayı birlikte inceleyelim.

Hikâye: Umudun Bittiği Yerde Başlayan Bir Yolculuk

Stygian’ın hikâyesi, klasik bir “dünyanın sonu” temasına sahip değil. Aslında dünyanın sonu çoktan gelmiş. 1920’lerin Amerika’sında, Arkham şehri diğer gerçeklikten gelen tanrılar tarafından yerinden koparılıp başka bir boyuta sürüklenmiş. Güneş artık doğmuyor, zaman bir illüzyon ve her sokak başında deliliğin başka bir yüzüyle karşılaşıyorsunuz.

Outer Gods eklentisi ise bu kabusa yepyeni boyutlar ekliyor. Ana hikâyeye organik şekilde bağlanan görevler, özellikle Kadim Tanrılar’a doğrudan temas kurmamıza izin veren yeni olaylarla bezenmiş. En çarpıcı anlardan biri, Nyarlathotep’in bir avatarı ile yaptığım zihinsel “müzakereydi”. Oyunun kozmosunu kavramaya çalışan karakterimle, oyuncu olarak benim aramda zaman zaman iç içe geçmiş bir farkındalık gelişti. Stygian, hikâyesini sadece anlatmıyor, sizi o hikâyenin içine çekiyor, nefes aldırmadan.

Oynanış: CRPG Geleneğinin Delilikle Harmanlanmış Hali

Oynanış temel olarak klasik bir CRPG yapısına sahip: izometrik bakış açısı, sıra tabanlı dövüş sistemi, detaylı karakter yaratımı ve bolca diyalog. Ancak Stygian, bu formülü sıra dışı bir yaklaşımla yeniden şekillendiriyor.

Öncelikle karakter yaratma süreci, alışılmışın çok dışında. Karakterinizin arka planı, sınıfı ve hatta dünya görüşü, oyunun tamamını etkiliyor. Ben nihilist bir psikiyatrist olarak başladım oyuna. Bu sadece bazı diyalog opsiyonlarını değil, aynı zamanda karakterimin ruhsal durumunu, dünyaya bakışını ve hatta yaptığı rüyaları etkiledi. Outer Gods DLC’siyle birlikte gelen yeni özellikler arasında, “Eldritch Bloodline” adı verilen bir yetenek ağacı dikkat çekiyor. Bu yetenek seti sayesinde karakteriniz, Kadim Tanrılar’ın izinden giderek doğaüstü güçlere sahip olabiliyor. Ancak her avantajın bir bedeli var; bu güçler akıl sağlığınızı paramparça edebiliyor.

Akıl sağlığı demişken, Stygian’ın en özgün mekaniklerinden biri bu. Karakterinizin ruh hali, oyun boyunca aldığınız kararlarla şekilleniyor. Bir çocuğun ölümünü izlemek ya da bir tarikat ayinine katılmak gibi travmatik deneyimler sizi “mental breakdown” eşiğine sürüklüyor. Delirdiğinizde ise diyaloglarınız değişiyor, çevrenizdeki dünyayı algılayışınız bozuluyor. Bu durum, yalnızca rol yapma yönünü değil, doğrudan oynanışı da etkiliyor. Outer Gods, bu delilik mekaniklerini daha da derinleştiriyor. Yeni “Sanity Phobia” sistemiyle belirli objeler ya da durumlar karakterinizde kalıcı fobiler oluşturabiliyor.

Dövüş sistemi oldukça sade ancak etkili. Her hamlenin bedeli ağır; bir hata, savaşı değil tüm oyunu kaybetmenize sebep olabiliyor. Düşmanlar sadece fiziksel tehdit değil; bazıları varlığıyla akıl sağlığınızı tüketiyor. Özellikle Outer Gods ile gelen yeni yaratık türleri –örneğin “Mind-Eater” adı verilen, karakterin anılarını çalan düşmanlar– savaşlara psikolojik bir boyut katıyor.

Sanat Tasarımı: Gotik Bir Kâbusun Fırça Darbeleri

Görsel anlamda Stygian, büyük bütçeli oyunlarla yarışacak grafiklere sahip değil, ama buna ihtiyacı da yok. Oyun, elle çizilmiş gibi görünen gotik çizim tarzıyla kendine has bir kimlik oluşturuyor. Renk paleti soluk sarılar, paslı kırmızılar ve kurum karası tonlarından oluşuyor. Her ekran bir tablo gibi, ama o tabloların çoğu kabuslardan fırlamış gibi.

Outer Gods ile birlikte gelen yeni bölgeler –örneğin, “The Dreaming Vaults”– estetik olarak da büyüleyici. Mekanlar sadece atmosferik değil, aynı zamanda anlatıya hizmet ediyor. Oyunda ilerledikçe, mekânlar sizin ruh halinizi de yansıtıyor gibi hissettiriyor.

Karakter tasarımları ise Lovecraft hayranlarını mest edecek cinsten. Tentaküller, gözsüz suratlar, tersine bükülmüş anatomiler… Bu tasarımların yarattığı dehşet hissi, grafiksel gerçekçilikten değil, imgelerin bilinçaltımıza oynayan doğasından geliyor.

Ses ve Müzik: Sessizlikten Gelen Çığlıklar

Stygian’ın ses dünyası minimalist ama etkileyici. Sürekli çalan melodiler yok, bunun yerine ortama göre değişen ambient sesler ve ürpertici vurgular tercih edilmiş. Bir karakterin sizi tehdit ederken tıslaması ya da bir yaratığın arkanızda nefes alması gibi küçük detaylar, atmosferi bir üst seviyeye taşıyor.

Outer Gods, müzik anlamında da birkaç yeni parça getiriyor. Özellikle Kadim Tanrılar’la etkileşime geçtiğiniz sahnelerde çalan, bozulmuş koral melodiler insanın tüylerini diken diken ediyor.

Yapay Zekâ ve Teknik Performans: Kusurların İçinde Saklı Cevher

Oyunun en zayıf halkası belki de teknik tarafı. Yapay zekâ bazı durumlarda aptalca davranabiliyor. Özellikle dövüşlerde, düşmanların bazen karakterimin etrafında anlamsızca tur harcadığını gördüm. Ayrıca menüler arası geçişlerde gecikmeler, ara sıra yaşanan çökme sorunları ve bazı görevlerde trigger hataları da cabası. Ancak Cultic Games, oyuncu geri bildirimlerine kulak veren bir ekip ve bu hataların büyük kısmı zamanla yamalarla düzeltildi.

Outer Gods DLC’si ile gelen içerikler açısından bakıldığında ise şaşırtıcı bir kalite standardı var. Yeni karakterler, görev zincirleri ve yaratıklar temel oyunun kalitesini korumakla kalmamış, üzerine katmanlar eklemiş.

Sonuç: Akıl Sağlığınızla Vedalaşmaya Hazır Mısınız?

Stygian: Reign of the Old Ones ve Outer Gods, alışılmış oyun deneyimlerinden çok uzak bir yerde duruyor. Onu bir RPG olarak değerlendirmek eksik olur; bu bir psikolojik çöküş simülasyonu. Delilikle akıl arasındaki çizgiyi bulanıklaştıran, anlatımıyla, atmosferiyle ve oynanışıyla sizi yavaşça içine çeken bir tecrübe.

Bu oyunu herkese önermem. Stygian sabır, dikkat ve edebi anlatılara açık bir zihin istiyor. Ancak eğer Lovecraft’ın dünyasında kaybolmayı, anlamın sınırlarında gezinmeyi ve kendi karakterinizi hem kurtarmayı hem de yitirmeyi göze alabiliyorsanız, bu oyun sizi unutulmaz bir yolculuğa çıkaracak.