Bağımsız oyun dünyası, son yıllarda taze fikirlerle dolup taşarken, her yeni çıkan yapımın özgün bir yön sunması adeta bir zorunluluk hâlini aldı. 2024 yılında piyasaya sürülen Bionic Bay, bu anlamda çıtayı oldukça yukarı koyan bir yapım. Finlandiya merkezli tek kişilik geliştirici ekip Mureena Oy’un ellerinden çıkan bu 2.5D platform oyunu, yalnızca sanat tasarımı ve atmosferiyle değil; sunduğu fizik tabanlı “swap” mekaniğiyle de dikkat çekiyor. Oyunu deneyimledikten sonra net olarak şunu söyleyebilirim: Bionic Bay, hem retro esintili platform severleri hem de bulmaca çözmeyi seven oyuncuları cezbetmeyi başarıyor.

Bu incelemede, Bionic Bay’in sunduğu deneyimi tüm yönleriyle ele alacağım. Oynanıştan görselliğe, müzikten teknik performansa kadar pek çok noktaya değineceğiz. Hazırsan, distopik bir geleceğe doğru adım atalım.

Bionic Bay’in belki de en dikkat çekici yönlerinden biri, oyuncuyu hiçbir zaman konuşmalarla veya uzun diyaloglarla boğmaması. Oyunda anlatım neredeyse tamamen çevresel öğelere, atmosferik sinyallere ve tasarımsal detaylara dayanıyor. Başkahramanımız – bir android mi, bir insan mı olduğunu asla net olarak öğrenemediğimiz karakter – gözünü açtığında distopik bir şehrin göbeğinde uyanıyor. Etraf kasvetli, soğuk ve terk edilmiş.

Hikâye, oyuncuya parçalar hâlinde sunuluyor. Arka plandaki devasa makineler, işlevini kaybetmiş metro sistemleri, bozulmuş billboard’lar ve arkada yankılanan dijital anonslar, aslında her biri geçmişte yaşanan bir felaketin izlerini taşıyor. Bu anlatım tarzı, Limbo, Inside ve Another World gibi klasik platform oyunlarını andırıyor. Oyuncu olarak bir yandan mekanikleri keşfederken bir yandan da dünyayı anlamlandırmaya çalışıyorsunuz. Bu sessiz anlatım tarzı, Bionic Bay’in atmosferine büyük katkı sağlıyor.

Bionic Bay’in oynanışı klasik bir platform oyununa ilk bakışta benziyor. Ancak oyunun asıl alametifarikası, fizik kurallarını ters yüz eden “swap” mekanizması. Bu sistem sayesinde oyuncu, belirli nesnelerle yer değiştirebiliyor. Yani bir kutuyla yer değiştirerek ani bir yükseklik kazanabilir, bir lazer ışınının önüne kendini değil başka bir objeyi koyabilir ya da düşen bir parçayı yerine koymak için onunla pozisyon değiştirebilirsiniz.

Bu mekanik sadece platform sekanslarında değil, aynı zamanda çevresel bulmacalarda da hayati önem taşıyor. Oyunun ilerleyen bölümlerinde swap mekaniğini çok daha karmaşık şekillerde kullanmanız gerekiyor. Bazen refleks, bazen mantık, bazen de çeviklik sınanıyor. Özellikle yerçekiminin manipüle edildiği bazı bölümlerde oyun, neredeyse bir fizik simülasyonuna dönüşüyor.

Swap mekaniği oyuna çok yönlülük kazandırıyor ancak yanlış kullanıldığında cezalandırıcı da olabiliyor. Hatalı bir takas, karakterinizin lazerle parçalanmasına ya da boşluğa düşmesine neden olabiliyor. Ancak ölüm sonrası yükleme süreleri yok denecek kadar kısa olduğu için, bu deneme-yanılma sistemi can sıkıcı olmaktan çok öğretici hâle geliyor.

Bionic Bay, düşük çözünürlüklü bir piksel tarzı benimsese de bu basit estetiğin altına muazzam bir atmosfer yerleştirmiş. Arka planlar katman katman ve derinlikli, ışık oyunları ve gölgeler ustalıkla kullanılmış. Bazen sadece bir lambanın titreşimi ya da uzaklardan gelen bir makine sesi, sizi içine çekmeye yetiyor. Oyun, görsellik anlamında Inside’ın sadeliğini, Hollow Knight’ın atmosferini ve Another World’ün yabancılaştırıcı ortamını bir potada eritiyor diyebilirim.

Karakter animasyonları da sade ama etkili. Koşma, zıplama, yere düşme gibi animasyonlar, fizik tabanlı hareketlerle birleştiğinde oldukça tatmin edici bir kontrol hissi veriyor. Swap sırasında yaşanan o ani yer değişimi ise hem görsel hem işitsel olarak oldukça etkileyici şekilde yansıtılmış.

Oyunun müzikleri minimal, atmosferik ve zaman zaman ürpertici tonda. Arka planda sürekli bir uğultu, bozulmuş cihazların sesleri, elektrik atlamaları ve dijital frekanslar duyuluyor. Bu sesler, ortamın terk edilmişliğini ve umutsuzluğunu pekiştiriyor.

Bazı bölümlerde müzik tamamen kesiliyor ve yalnızca karakterin adımları, kutuların yere düşme sesi ya da swap sırasında çıkan “çıt” sesi duyuluyor. Bu da oyuncuyu sahneye odaklanmaya zorluyor. Oyunun müzik kullanımı öyle dengeli ki, bir anda gelen kısa bir melodi bile oyuncuda duygusal bir etki bırakabiliyor.

Bionic Bay, her oyuncuya hitap etmeyebilir. Özellikle swap mekaniği ilk başta alışması zor bir sistem olarak görünebilir. Ancak oyunun öğretici bölümleri sade ve anlaşılır tasarlanmış. İlk 30 dakikalık oynanışta tüm temel mekaniklere hâkim oluyorsunuz.

Zorluk seviyesi, oyunun ilerleyen bölümlerinde belirgin şekilde artıyor. Ancak bu artış suni değil. Oyuncudan refleks, zamanlama ve mekânsal farkındalık bekleniyor. Oyun süresi 5-6 saat civarında ancak eğer tüm gizli alanları keşfetmek, tüm swap bulmacalarını çözmek istiyorsanız bu süre 10 saatin üzerine çıkabiliyor.

Bionic Bay, hem PC hem de Nintendo Switch için optimize edilmiş durumda. Oyun oldukça düşük sistem gereksinimleriyle çalışmasına rağmen akıcı bir performans sunuyor. Test ettiğimiz PC versiyonunda herhangi bir donma, çökme ya da optimizasyon sorunu yaşanmadı. Switch versiyonu da oldukça stabil çalışıyor, özellikle OLED ekranlı Switch’te arka planların karanlık yapısı oldukça etkileyici bir görsel sunum yaratıyor.

Kontrol şeması oldukça sade. İster klavye ister gamepad ile oynayın, karakterin tepkileri hızlı ve tutarlı.