Hikaye Kaldığı Yerden Devam Ediyor…

Knack 2, Knack ’nin bıraktığı noktadan bizi tekrar eğlenceye alanına davet ediyor. Ne boş durmak, ne de arayı gereksiz detaylarla doldurmak gibi bir niyeti var. Karşımızda bir platform oyunu var, elimizin altındaysa sevimli ve sert karakter var. Knack 2 kesinlikle direk amacına erişmeye çalışan ve kafası karışık olmayan bir oyun. Knack, açık söylemek gerekirse bu jenerasyonun en kaliteli platform oyunlarından biri değildi hatta Playstation 4 ün çıkış oyunları arasındaki en zayıf oyun olduğunuda söyleyebiliriz, hikaye anlatımındaki ve oynanıştaki birçok eksiğine rağmen. Merak içinde geçen iki yılın sonunda raflarla buluşan Knack 2 ise, bir yandan selefinin zayıf noktalarını kapatmaya çalışırken diğer yandan beklediğimiz o co-op deneyimini müthiş bir artistik tasarımla harmanlayarak bir adım daha ileri taşıyor.

 

 

Oyunun ana konusu ve hikayenin ilerleyişi açıkçası beni tatmin etti. Eskiden bu tür oyunlarda belli bir sıradanlığa sahip genel geçer bir hikaye bulunsa da yapımcılar bu kez biraz daha derin bir anlatım şekli seçmişler. Bunun yanı sıra oyunun dünyanın farklı bölgelerinde geçen hikayesi ile uyumlu olarak mükemmele yakın bir çevre kompozisyonu da sağlanmış. Oyunun hikayesi Kubrick filmi tadında değil elbette, bunu beklemek de oyuna haksızlık olur çünkü hedeflediği yaş kitlesi belli bir oyun Knack 2. Ancak elindeki malzemeyi özellikle ufak oyuncuların ilgisini çekecek kadar iyi kullanmayı biliyor oyunumuz. Ara videolar çok güzel, sanki bir Pixar animasyonu izliyor gibiyiz. Renkli karakterler, güzelce akıp giden basit bir hikaye ile birleşince seyri keyifli bir öyküye sahip oluyoruz. Maalesef Knack 2’de Türkçe dil desteği bulunmuyor.

 

 

Karakter tasarımları gayet başarılı, ilk olarak buna değinelim. Yadigar isimli metal parçalardan oluşan Knack oldukça ilginç bir tasarıma sahip. Birbirinden bağımsız parçalardan oluşan Knack adeta havada süzülüyor. Topladığı yeni yadigarlarla sürekli büyüyüp King Kong gibi bir deve bile dönüşebiliyor. İşin animasyon ayağı ise oyunun parladığı nadir bölümlerden biri. Knack darbe aldıkça vücudundaki parçalar etrafa saçılmaya, kahramanımız küçülmeye başlıyor. Yeni yadigarlarla durumu tekrar tersine çevirebiliyoruz ve bu sayede gayet dinamik animasyonlarla akıp gidiyor oyun. Knack’in enerjisi tamamen tükendiğinde ise asıl yapı maddesi olan göbeğindeki küre zemine doğru tepkiler vererek yuvarlanıyor bir süre, siz de üzgün üzgün kayıp giden bu topa bakıyorsunuz. Knack’in geçirdiği değişim sadece boyutla sınırlı değil. İlerleyen bölümlerde odun, buz veya metal parçaları da bünyesine katıyor kahramanımız ve daha agresif gözükmesini sağlayan değişimler yaşıyor. Çenesi genişleyip sakal benzeri parçalar ekleniyor, saçları bir kirpi sivrileşiyor, ellerinde iri pençeler oluşuyor. Modifiye olmadan önceki asıl hali ise ufacık, zararsız gözüküyor ve içinde yatan aslana dair en ufak bir ipucu vermiyor.

 

 

Yan karakter ve düşmanların tasarımları da çok başarılı. Hikayeyi ilerletme görevini üstlenen yan karakterlerin çizgi film estetiğindeki tasarımları göz dolduruyor. Beden animasyonlarındaki gerçeklik de bu tarzda bir oyun için gayet iyi. Düşmanlara, özellikle de insan olanlara baktığımızda Pixar’ın müthiş animasyonu The Incredibles akıllara düşüyor hemen. Goblinler iri kıyım cüsseleri ve sivri domuz dişlerine rağmen kocaman gözleri ve yumuşak hatlarıyla hiç de ürkütücü değiller. Ufak oyuncuları düşündüğümüzde bu görsel dilin gayet mantıklı bir tercih olduğunu da hemen anlıyoruz. Zaten grafik şiddetin kıyısından geçmiyor oyun, Knack önüne geleni pataklasa da ölüm ve şiddet kavramlarından eser yok burada.

Renkli mekan tasarımları göz alıcı ancak kısa sürede kendilerini tekrar etmeye başlıyorlar. Hikayenin başından sonuna kadar tek tip mekan sunmayarak en azından üzerinde kafa patlatıldığını hissettiriyor Knack 2. Kaplamalar ortalamalanın üzerinde seyrediyor, Knack 2. Işıklandırmalar ise başarılı ve abartılı bir şekilde kullanıldıkları için oyunun çizgi film estetiğini destekliyorlar. Knack’in yumruklarıyla dağılan dev robotların patlama efektleri de çok hoş. Partikül efektleri ise muazzam. Güneş taşlarını kırdığımızda ortaya çıkan sarı bulutun etrafımızda dönerken oluşturduğu efektler harika. Oynanabilirlik adına portföyündeki eski klasikleri anımsatan bir işe imza atmak istemiş. God of War’dan da hafiften etkilenmiş durumda, kamera sabit ve sağ analog ile kontrol edilemiyor. Bunu yapmaya çalıştığınızda Knack’in istediğiniz yöne seri bir şekilde kaçtığını göreceksiniz. Sabit kameranın oyuna artıları var elbette, çok nadir anlar dışında asla kör noktalarda kalmıyorsunuz. Üstelik belli bölgelere girdiğinizde farklı noktalara konumlanıp sinematik bir görselliğe de kavuşuyor Knack. Kontroller gayet esnek ve sorunsuz. DualShock 4 istediklerinizi kusursuz bir tepkiyle oyuna aktarıyor. Knack’i rahatça koşturacak, atlama-sıçrama işlerinde asla sıkıntı yaşamayacaksınız. Knack 2’in platform ayağı gayet basit, hatta gereğinden fazla basit. Bir yerlere sıçrarken sizi asla zorlamıyor oyun. Bu türün vazgeçilmezleri olan lazerler, hareket halindeki testereler gibi engeller bile sizi hiç zorlayamayacak çünkü sadece zıplayarak aşamayacağınız engel yok. Üstelik birazcık da olsa oyuncuyu düşünmeye zorlayan mekan bulmacalarından da eser yok.

 

 

Etrafta bulacağınız özel kutuları kırdığınızda içinden yadigar parçaları çıkıyor ve bunlar otomatik olarak Knack’in bedenine ekleniyor. Yadigarlar eklendikçe ufak kahramanımız da yavaş yavaş büyümeye başlıyor ve belli bölümlerde 7-8 katlı bir apartman kadar oluyor. Elbette darbe gücü de inanılmaz artıyor ve karşısına çıkan en zorlu düşmanları bile tek bir Osmanlı tokadı ile ortadan kaldırıyor Knack. Darbe aldığında ise yadigarlar kopuyor bedeninden ve Knack’in bedeni de kaybı oranında küçülmeye başlıyor. İlerleyen bölümlerde yeni bir yeteneğimizi daha keşfediyoruz; odun, buz ve metal gibi materyalleri bünyemize ekleyip iyice yenilmez bir varlığa dönüşebiliyoruz. Özellikle odunları bünyeye kattığımız bölümde farklı bir oyun dinamiği ile tanışıyoruz..

 

 

Bu tip ufak hamleler ile oynanabilirliği çeşitlendirmeye çalışmış yapım ekibi ancak bunu ne kadar başardıkları tartışılır. Knack 2’in oynanabilirliği eğlenceli ancak belli süre sonra kendini tekrar etmeye başlıyor ve oyuncusunu sürekli aynı şeyleri yapmaya zorluyor. Eski oyuna göre detaylı bir gelişim sistemi oyunun oynama süresini uzattığını söyleyebiliriz. Knack 2’in tüm yetenekleri karakterimizi geliştirdikçe oyunda ilerledikçe çıkıyor. Oyunun uzun sayılabilecek süresini de (9-10 saati buluyor hikayeyi bitirmek) düşününce, bu tercihler ışığında oynanabilirliğin kendini tekrar etmemesi de imkansız zaten. Knack 2’de haritalarda yer alan sarı renkli elmasları ve sarı lambaları parçalamanız gerekiyor. İçlerinden çıkan güneş taşlarıyla bir bar dolduğunda tek bir saldırı hakkı elde etmiş oluyorsunuz. Yuvarlak tuşuyla özel gücü aktif edip istediğiniz birini seçerek düşmanları dağıtıveriyorsunuz.

 

 

Haritalarda gizli pek çok mağara var, bunları keşfetmeniz de önemli çünkü buralara gizlenen kutularda özel cihaz parçaları ve kristal yadigarlar elde ediyorsunuz. Knack’e yardımcı olacak cihazlar var ve bunları tamamlamak için istenen sayıdaki parçalarını bulmanız gerekiyor. Gene aynı mağaralara gizlenmiş olan kristal yadigarlar da Knack’in yeteneklerine katkı yapıyor. Bu kristal güçleri de aktif etmek için her birinden 20’şer tane bulmanız gerekiyor. Ancak bu gelişim sistemi çok sığ ve kristalleri bulmak cihaz parçalarına oranla çok ama çok zor. Lokal co-op desteğine de sahip Knack 2. İkinci bir DualShock 4 ile hızlıca oyuna dahil olabilirsiniz. Co-op seanslarınızda ekran ikiye de bölünmüyor, tek ekranda iki kişi koşturuyorsunuz. Knack 2 İzlemesi keyifli ara videoları, zaman zaman ve eski tatlara sahip eğlendiren aksiyonu ile platform oyunlarına özlem duyuyorsan şans verebilirsiniz.