Ölümlerden Ölüm Beğenmek Hiç Bu kadar Keyifli Olmamıştı…

Bundan yaklaşık 6 yıl önceydi ilk Souls oyunu ile tanışmam. O zamanlar PS 3 için bir hayli fazla exclusive yapım piyasaya sunuluyordu. Bu çarpıcı oyunlardan vakit kaldıkça da arada gözden kaçan konsola özel yapımlara göz gezdiriyordum. İşte yine böyle bir zamanda sağolsun yakın bir dostum ağzını ballandıra ballandıra bir oyundan bahsediyordu. Hem de bir PS exclusive oyunundan. Adı Demon’s Souls olan bu yapımla ilgili birkaç haber dikkatimi daha önceleri çekmişti ancak oyuna karşı biraz soğuk yaklaşmıştım. Rpg tadındaki bir yapım oynamak için bir çok seçenek vardı önümde. Hele ki konsolda bu türün pek tat vermeyeceğini düşünen benim gibi eski kafa bir oyuncu için Demon’s Souls “bir ara bakılacak oyunlar” listesinde bulunuyordu. Ancak dostumun bu şiddetli tavsiyesi sonunda dayanamadım ve raftan cd’yi çıkarıp konsola taktım. Ve ne olduysa ondan sonra oldu. Artık ben de bir Souls fanatiği olmuştu…

Yıllar önce konsolda başlayan sonra Dark Souls serisi ile birlikte bazen konsolda ama çoğu zaman pc de devam eden Souls maceramın sanırım Dark Souls 3 ile birlikte sonuna gelmiş bulunuyorum. Saygıdeğer Miyazaki ustanın önderliğinde ve FromSoftware’in çabaları ile bu günlere gelen ve her yeni oyunda bir önceki mükemmelliği biraz daha yukarı taşıyan Souls efsanesinin son oyunu olan Dark Souls 3’ü biraz heyecan ama büyük çoğunlukla hüzünle oynadım. Aylardır beklediğimiz bir yapıma kavuşmaktan ziyade mükemmel bir serüvenin son durağına geldiğimizi bilmenin burukluğu ile oyunun karanlık dehlizlerini arşınladım. Bu inceleme yazısını yazana kadar edindiğim deneyim ve notlarımla seriye veda ediyor olmanın ne kadar zor olduğunu benim gibi Souls fanatikleri anlayacaklardır. Lafı daha fazla uzatmadan ölümün en çok zevk verdiği ve bir o kadar da oyuncuyu dizginlediği Dark Souls 3’ü incelemeye başlayalım.

Öncelikle oyunun hikayesinden kısaca başlamak gerekirse, Dark Souls 3’te kendimizi Lothric denilen karanlık bir dünyada buluyoruz. Serinin daha önceki oyunlarına fazlasıyla vakıf olanların anımsayacağı Kül Lordlarının aldıkları bir karar aslına bakarsanız oyunun temel noktasını oluşturuyor. Bu karar Kül Lordlarının tahtlarından bir nedenden dolayı ayrılmaları ve bu ayrılış nedeniyle ateşin kaderinin ellerimizde olması diye özetlenebilir. Yani amacımız Lothric de başlayan hikayede ateşin kaderini belirlemek.

Souls oyunlarının en önemli noktası her zaman hikayesi ve oynanışı olmuştur. Hikaye konusunda tüm sürprizleri sizlerin tatmasını istiyorum. Ancak şunu çok rahat söyleyebilirim ki Miyazaki usta yine yapmış yapacağını ve bizlere mükemmel bir hikaye çıkarmayı başarmış. Oyunu tamamen bitirmediğimi belirtmeliyim. Oynamaya hala devam ediyorum. Ancak özellikle Npc’lerden duyduklarım ve ana hikayenin gidişatı beni fazlasıyla etkiledi. İlk oyuna ciddi atıflar olduğunu belirtmeliyim. Aslına bakarsanız sıkı bir Souls oyuncusunun bildiği temel şey bir Souls oyununu oynarken her detayı gözden geçirmektir. Bu noktada npc’ler çok kritik öneme sahip. Belki de başka hiçbir oyunda bu kadar hikayenin tamamlayıcısı olmamışlardır. Benden tavsiye oyunu sindire sindire ve herkesle konuşa konuşa ilerlemeniz.

Daha önce Souls oyunu oynamayanlar için Dark Souls 3 belki iyi bir başlangıç olmayabilir. Çünkü özellikle oynanış konusunda abandone olabilirler. Ne demek istediğimi Souls oyunlarını az buçuk duymuş kişiler hemen anlamışlardır. Evet oyundaki ölmenin dayanılmaz mutluluğundan bahsediyorum. Ciddi manada belli bir oynanış süresinden sonra ölmekten zevk almaya başlıyorsunuz. Bunda ölmenin kaçınılmaz olmasının katkısı olduğu aşikar. Ee bir noktadan sonra ölmek kaçınılmazsa zevk almaya bakıyorsunuz…

Şaka bir yana arkadaşlar ciddi manada fazlasıyla ölüyorsunuz. Aklıma ilk Souls oyunu olan Demon’s Souls oynarkenki hallerim geliyor. Oyunun ilk saatlerinde ağzımdan dökülen cümleler “Bu ne laaaaan…” şeklinde başlayıp, dualshock’u ısırmaya başlamakla devam etmişti. Öncelikle şunu belirteyim ki yeni oyuncular rahat olsunlar Dark Souls 3 serinin en zor oyunu değil. Şimdi sıkı durun hemen rehavete kapılmayın bu durum hayatınızda oynayacağınız en zor oyun olduğu gerçeğini değiştirmiyor. Yani eskilerin tabiri ile “Ehven-i Şer” yani kötünün iyisi. Bu noktada kısa taktikler vermek gerekirse oyunun en başında yapacağınız karakter sınıfı seçimini çok iyi yapın. Seriye aşina değilseniz ustalık isteyen sınıflar hemen yönelmeyin. Ayrıca ilk başlarda karakterin hareket kabiliyetlerine alışmaya çalışın. Üzerinizde fazla eşya taşımayın ağırlıktan dolayı hızar gibi inen baltalardan kaçmanız hayal olur.

Hazır sınıflardan bahsetmişken yeni oyunda Herald ve Assassin adlarında iki yeni sınıf oyuna eklenmiş. Assassin sınıfını isminden az buçuk tahmin edebilirsiniz. Herald ise biraz daha savunma ağırlıklı ve iyileştirme özellikli sınıf olmuş. Bu iki sınıf da yeni başlayanlar için pek uygun görünmüyor. Karakterinizi oluşturma aşamasında serinin müdavimleri açısından pek değişen bir durum yok. Yine istediğiniz özelliği seçiyorsunuz.

Oyunun bana göre en çok değişen özelliği oynanış ile ilgili yapılan ufak dengelemeler olmuş. Çok detayına girmeyeceği ama şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki yapımcılar oyunu en iyi Souls oyunu yapma adına oyunculardan gelen geri bildirimleri fazlasıyla dikkate almışlar. Önceki oyunlarda yer alan ve serinin ana “ruhu” olan temkinli ilerleyiş ve her iksirin kıymetli olması durumu çok güzel yeniliklerle mükemmel derecede harmanlanmış. Ayrıca sanki oyun daha önceki Souls oyunlarına nazaran daha bi akıcı hale gelmiş. Ancak bu noktada farkın çok az olduğunu ve işin suyunun çıkarılmadığını belirtmeliyim. Yani alıp kılıcı bir anda yüzlerce metre gidip önünüze geleni biçme gibi bir durum yok.

Gözümüze çarpacak bir diğer yenilik de eski Japon oyunlarında fazlasıyla bulunan özel hareket barı olayının yeni oyuna adapte edilmiş olması. Odaklanma gücü şeklinde tasarlanan bir bar mevcut ve bu bar yaptığınız özel hareketlerde, büyü kullanımında azalıyor. Bu barı doldurmak için ise Estus içmeniz gerekiyor. Bu yenilik oynanışta stratejik bir değişikliği beraberinde getiriyor. Özellikle boss savaşlarından önce bu barın dolu olmasına dikkat etmenizi söylüyorum ve uzaklaşıyorum…

Şimdiye kadar oynanışla ilgili detaylardan bahsettik. Kaldı ki bir Souls oyununda en önemli nokta da bu. Sıra belki de en çok merak edilen oyundaki görkemli boss savaşlarına geldi. Arkadaşlar şunu en başta söylemek istiyorum, Dark Souls 3 boss savaşları konusunda nirvanaya ulaşmış. Beni bu kadar strese sokan, elimi ayağımı terleten ve bir o kadar da hayranlıkla kendini seyrettiren bir boss savaşı hatırlamıyorum. Belki de oyun dünyasının gelmiş geçmiş en heyecan verici boss savaşlarını Dark Souls 3’te bulabilirsiniz. Bir kere oyunda bossların ne zaman çıkacağını düşünerek ilerlemek başlı başına bir gerilim kaynağı iken bir de bu bossların heybeti ve gelişmiş yapay zekası sizleri dertten derte salıyor. Neredeyse her hamlenize göre yeni bir karşı hamle geliştiren bu ana düşmanlarla baş etmek ve onları alt etmek tarifsiz bir mutluluk veriyor.

İncelemenin sonlarına gelirken oyunun teknik noktalarına da değinmek istiyorum. Dark Souls 3 bu açıdan da serinin en üst noktasını temsil ediyor. Özellikle müzikler beni benden aldı. Yaşadığınız kaosu en iyi şekilde hissettiren ve bulunduğunuz ortama göre gerilimi değişen müzikler atmosferi mükemmel şekilde yansıtıyor. Ayrıca görsellik açısından sizleri bir şölenin beklediğini belirtmeliyim. Oyunun konsol sürümünde ve pc sürümünde nasıl göründüğü ile ilgili sosyal video paylaşım sitelerinde bir çok karşılaştırma videosu mevcut. Ben kendi deneyimimi söyleyeyim, oyun muhteşem görünüyor arkadaşlar.

Son değerlendirmeye gelecek olursak, Dark Souls 3 kesinlikle mükemmel bir yapım olmuş. Souls efsanesi ancak böylesine bir şölenle bitirilmeliydi ve Miyazaki usta bu şöleni bizlere en iyi şekilde sunmuş. Seriye daha önce başlamamış olanlar için tavsiyem Demon’s Souls ile başlamaları ve bir solukta Dark Souls 3’ü nüfuz etmeleri. Serinin müdavimlerine ise diyecek bir sözüm yok onlar zaten ne göreceklerini çok iyi biliyorlar…