Kan Ter İçinde Soluksuz Macera…

Kıyamet sonrası bir evren, insanlık çığrından çıkmış, her yer yangın yeri ve bu kargaşanın içerisinde geçmişini arayan ve sadece bir parça huzur isteyen bir adam… George Miller’ın bizlere 1979 yılında çizdiği Mad Max dünyasına hoş geldiniz. Çoğu okurumuzun tahminen dünyada olmadığı, benim dahi hayal meyal hatırladığım Mel Gibson’ın belki de bir daha o role bürünmeyi en az isteyeceği film olan Mad Max filmi beyaz perdeye çıktığı anda kendi döneminin kült yapımları arasındaki yerini almıştı. Tozun toprağın birbirine girdiği, her yerde ayrı bir çılgınlığın yaşandığı, etrafta dolaşan birbirinden uçuk kaçık tiplerin dünyasıydı Mad Max evreni. Belki de döneminin en çılgın projesiydi ve adının namı yıllarca yürüdü gitti. Bu öyle bir olgu oluşturdu ki Mad Max etkisi denilen kavram sinemayı ve alt kültürü derinden etkiledi. Nitekim bunun sonucu olarak devam filmleri çekildi ve en sonunda geçtiğimiz günlerde George Miller’ın bu kez yapımcı koltuğunda oturduğu Mad Max: Fury Road sinemanın tozunu toprağını birbirine kattı. Bundan oyun dünyasının etkilenmemesi imkansızdı ve nitekim öyle de oldu…

Film uyarlaması oyunlar her zaman bünyesinde ciddi riskler barındırır. Geçmişe dönüp baktığımızda bir çok iddialı yapımın sinemada başarı yakalamasına karşın oyun dünyasında çuvalladığını görmek çok zor olmasa gerek. Mad Max de aslına bakarsanız bu risk ve korku ile piyasaya çıktı. Belki bir çok yorumcu da bu riskin etkisinde oyuna çekimser bir şekilde yaklaştı. Ancak ilk deneyimler gelmeye başladıkça oyunun filmin rüzgarını arkasına alarak kendi ayakları üzerinde durduğunu ve hatta oyunun derinine inildiğinde ciddi bir yapımın bizleri karşıladığı görüldü. Şahsi deneyimim Mad Max’in sinemadan uyarlama yapımlar arasında şimdiden adını en başarılılar arasına yazdıracağı yönünde. Şimdi bu yargıya nerden vardığımı ve oyunda bizleri nelerin beklediğini anlatmaya koyulalım.

Mad Max: Fury Road’ı izlemeyen okurlara spoiler vermeden kısaca oyunun hikayesinden başlamak gerekirse oyunun sinema yapımından belli noktalarda ayrıştığını belirtmeliyim. Belki ana hikaye ve hayatta kalış teması filmle özdeş çerçevede ilerliyor ancak oyunun açık dünya kurgusu üzerine kurulu olması ve hikaye modunun dahi filmin sekansında ilerlememesi Mad Max’in kendine özgü bir yapıda olduğunu gösteriyor. Oyunun açılışında kendimizi ciddi bir kaosun içerisinde buluyoruz. Her yer adeta yangın yeri ve toz toprağa karışmış vaziyette. Mad Max yapımlarının ana kahramanı konumunda bulunan aracımız bir çılgın tarafından çalınıyor ve biz de peşine düşüyoruz. Bu esnadan ortalık bir an da savaş alanına dönüyor ve ciddi manada hırpalanıyoruz. Ölümün kıyısından döndüğümüz bu açılış bölümünün ardından varoluş hikayemiz başlıyor.

Bir Mad Max yapımından neler beklediğiniz ve nelerin olmasını tahmin ettiğiniz düşünüldüğünde oyun sizlere beklentilerinizi ve tahminlerinizi fazlasıyla karşılıyor. Aslına bakıldığında bir varoluş ve huzura erme yolculuğu şeklinde tanımlanabilen ana hikaye kaos, yer yer vahşet ve bolca aksiyon ile harmanlanan bir kurgu ile bizlere aktarılıyor. Mad Max denilen büyük çılgınlık da tam olarak bu aslında. Oyunun başında tanıştığımız ve oyun boyunca adeta elimiz ayağımız olacak olan Chumbucket adlı ucube yaratığın tavırları ve becerileri bile bu post apokaliptik dünyanın bir yansıması. Kısacası Mad Max evreni bildiğiniz hiçbir şeye benzemiyor.

Oyunun dinamiklerine yavaştan geçecek olursak, bizlere sunulan bu çılgın dünyanın bir sonucu olarak ana karakterimiz de psikolojik travmanın etkisi altında. Bir yandan çalınan aracının ve geçmişinin peşinden giderken bir yandan da bu vahşi ortamın her şartına ayak uydurmaya çalışıyor. Oyunun büyük bir çoğunluğunda araç üzerinde çarpışma ile geçen zamanın yanı sıra kızgın kumlarda yürüyüş yaparken de hem hayatta kalmaya hem de ansızın çıkagelen istenmeyen dostların hakkından gelmeye çabalıyor.  Bu anlattıklarımdan da anlayacağınız üzere uçsuz bucaksız bir çöl ve sınırsız bir aksiyon oyunun bize sunduğu en büyük ödül.

Oyunun genel yapısı aksiyon üzerine kurulu olsa da aslına bakarsanız büyük bir bölümü de karakter gelişimiz, araç modifiyesi ve beceri gelişimi üzerine kurulu yani kısacası aksiyon ve rpg öğeleri harmanlanmış. Burada büyük bir parantezi araç modifikasyonuna ayırmak gerek. Evet gerçekten de Mad Max’de aracınız her şeyiniz demek. Bu noktada Chumbucket adlı dostunuza çok iş düşüyor. Oyun boyunca verilen görevler ve çevre araştırmaları sonucunda elde ettiğiniz parçalar ve deneyim puanlarını Chumbucket adlı garip dostumuz atölyemizde harmanlayarak size en sonunda ölümcül bir çöl aracı yapmaya çalışıyor. Oyunun en başlarında oldukça güçsüz ve çelimsiz bir araçlar kızgın kumlarda aksiyona atılmanın çaresizliğini yaşasanız da geliştirmeleri tamamladıkça ölümcül bir araca kavuşuyorsunuz. Bunun ödülünü de hunharca parçalayacağınız çılgın misafirlerinizden alıyorsunuz.

Mad Max ana kurgu olarak araç üzerine kurulu olsa da yakın mesafe dövüş sistemi olarak da bir çok büyük yapımın eline su dökecek başarıya sahip. İlk etapta Assassin’s Creed ve Batman esintileri göze çarpsa da kendine özgü efektleri ve yetenekleri ile özgün bir yakın dövüş sistemine sahip olduğunu söyleyebilirim. Yakın dövüşlere oyunun ilk başlarında bir hayli ihtiyacınız oluyor. İlk başlarda aracınızın gelişimi yeterli noktaya gelene kadar düşmanlarınızı yakın dövüş yeteneklerinizle alt etmeniz gerekebiliyor. Bu noktada bir hususu daha belirtmek istiyorum. Oyunda canınız kendiliğinden iyileşmiyor. Etrafta çok nadir bulunan su kaynakları ve yiyecek artıkları canınızı yenilemenize olanak sağlıyor. Yani Mad Max dünyasında su ve aracınız her şeyiniz demek. Bu nedenle özellikle araç çarpışma anlarında aracınızın yanmaya başlaması ile birlikte değişik bir kurgu sizleri karşılıyor. Yanan aracınız tamamen infilak etmiyor. Oyun boyunca aracınızın arka kısmında size eşlik eden Chumbucket bir anda imdada yetişiyor ve siz aracı terk eder etmez yangını söndürmeye koyuluyor. Daha sonra ilk günkü gibi sapasağlam olarak yollara koyuluyorsunuz.

Kısaca geliştirmelerden bahsedecek olursak tabi tahmin edeceğiniz üzere en çok geliştirme aracınız ile ilgili olanlar. Bu geliştirmelerden bir kısmı araca yapacağınız silah, zırh, tuzak ve bomba eklentileri gibi geliştirmeler olmakla birlikte bir kısmı da aracınızın görselliği ve yol sürüşü ile ilgili geliştirmeler olarak tasarlanmış. Görsel olarak Carmegeddon’dan fırlamış hurda toplaması görünümündeki bu araçların görüntüsünden çok işlevselliğine odaklanılması gayet mantıklı. Zira Mad Max evreninde caka satacağınız hiç kimse yok.

Oyunun görselliği ile ilgili birkaç kelam etmek gerekirse, açıkçası çoğu yorumcunun aksine görsel öğeler beni fazlasıyla tatmin etti diyebilirim. Oyunda bazı ufak tefek görsel hatalar olduğunu kabul ediyorum ancak oyunun bütününe bakıldığında çok yerinde kullanılan ışık efektleri, dövüş sekanslarındaki flu efektleri ve çarpışma anlarındaki alev efektleri gayet başarılı ve dozunda kullanılmış. Ne aşırıya kaçılmış ne de olması gerekenden az kullanılmış. Karakter modellemeleri ve çevre kaplamalarında ufak tefek noksanlıklar göze çarpıyor ancak bu oyunun ana teması olan aksiyon kısmında kendini çok belli etmiyor. Yalnız oyunun seslendirmeleri ve müzikleri bence genel kalitenin biraz altında kalmış. Böyle bir oyuna filmin geçtiği dönemlerde zirve yapan dönem müzikleri ile süslendirmeler yapılabilirdi.

Aslına bakarsanız sinemadan uyarlanan oyunların pek de başarılı olduğu söylenilemez. Ender örneklerden biri ilk akla gelen Batman serisidir. Belki Batman serisinin de son dönemi haricinde dişe dokunur yapımları olduğunu söylemek kolay olmaz. Mad Max özeline dönersek aslında oyunun filmden önce geliştirilmeye başlandığı gerçeği ortadayken filmin ardından piyasaya sunulmasındaki stratejik başarının altını çizmek gerekir. Bu durum içerisinde gişe başarısının sönük kalması halinde nasıl bir yol izleneceği riskini de barındırıyordu. Ancak korkulan olmadı ve filmin yakaladığı rüzgar oyun dünyasını de etkisi altına aldı. Sonuç olarak Mad Max belki de 2015 yılının adından en çok söz ettiren yapımı olarak hatırlanacak.