Himalayalar’dan Manzaralar…

“Himalayalar’da ki Kyrat adasına düşseniz yanınıza neler alırsınız” klişe sorusu sorulduğunda yıllardır garip cevaplar verirdik. Kimi genç kız dergileri soruya sevgilinin vereceği cevaplara göre fallar açar, üç şeyden biri sevgilinin ismi olmayınca “tak sepeti koluna herkes kendi yoluna” demenizi tavsiye ederdi. Bazen de garip tv programlarında sorulan bu soruya verilecek sonsuz alternatif olabilir ama Far Cry 4 oynadıktan sonra verilecek tek bir cevap var o da “Silah, Daha Fazla Silah ve Çok Fazla Silah”

Fps türü denildiğinde bu türün en büyük isimlerinden biri kuşkusuz Far Cry’dır. Crytek tarafından ilk oyunu 2004 yılında pc platformu için geliştirilen seri, o dönem devrim niteliğinde bir oynanış ve görselliğe sahipti. Bu başarısını kısa sürede taçlandıran ve oyun dünyasının en sevilen fps serilerinden biri haline gelen Far Cry efsanesi tekrar sahalara döndü. Ve yine ilk oyunda olduğumuz gibi uçsuz bucaksız bir Himalayalar’ın en yüksek köşelerinden birinde Kyrat adasındayız. Başımıza bin bir türlü belanın geleceği kesin. Bari huzurla başlayan ilk giriş sekansının tadını çıkaralım.

Far Cry 4 daha önceki oyunlarda olduğu gibi çok başarılı bir anlatım ile hikâyeye başlıyor. Ajay Ghale, annesi Ishwari’nin ölümünün hemen ardından Kyrat’a doğru yola çıkar. Annesi, son dileği olarak küllerinin savrulmasını istemiştir. Klasik bir hikâyeye sahip olsa bile bu hikâyenin kurgulanması bakımından gerçekçiliğe oldukça yaklaşan bir olaylar silsilesi bizlere sunulmuş. Kahramanımız Ajay Ghale adında yağız bir delikanlı. Adamımız Ajay Ghale bir kamyonetin içinde ve patikalardan geçerek ilerliyor. Önündede koyu tenli yaşlı ve maymunlu bir adamla pasaportla ilgili bir şeyler konuşulurken kontrol noktasına geliniyor ve adam pasaportumuza kâğıt para tarzında bir şey koyuyor. Kontrol noktasına geldiğimizde sürücü geliyor ve askerler ile konuşmaya başlıyor. Askerin bir tanesi şöförle tartışırken aynı zamanda kamyoneti kontrol eden bir asker bir şeyler bulmuşcasına diğerlerine bir şeyler söylüyor ve o anda karmaşa başlıyor. Kamyonetten iki kişi bir anda koşmaya başlıyor ve askerler onlara ateş ediyor. Arada bizi görüyorlar ve bizede ateş ediyorlar. Tam o sırada bir helikopter iniyor ve kötü adamımız Pagan Min ortaya çıkıyor. Zaten hikâyemiz de bu noktada çığırından çıkıyor.

Görsel bir şölen eşliğinde Himalayalar turu yapmak istiyorsanız Far Cry 4 bu arzunuzu da geri çevirmeyecek bir oynanışa sahip. Zamanın her aralığında olduğu gibi bu diktatöre karşı direnen de bir örgüt var. Golden Path isimli bu örgüte katılmamızın ardından aslında bu topluluğu babamızın kurduğunu öğreniyoruz. Bunu öğrendikten sonra her delikanlı Himalayalar çocuğunun yapması gerektiği gibi direnişe katılıyoruz. Zaten oyunun oynanış serbestisi de bunun bir göstergesi. Ana hikâyeye tıkılıp kalmak zorunda değilsiniz. Oyunda sayısız yan görev ve gezilecek metrelerce kara parçası var. Yalnız tek bir uyarı yapmalıyım. “Taş düşebilir, Ayı çıkabilir”

Oyun geliştirilirken gerçekçilik adına her şey fazlasıyla düşünülmüş. Himalayalar da ne olması gerekiyorsa neredeyse hepsi tasarlanmış. Bu durum alıp başınızı istediğiniz yere sanki kordon boyunca yürüyormuşçasına rahat dolaşmanızı engelliyor. Sonuçta bu adanın tek kötü karakteri Pagan Min değil. Vahşi bir doğa ile başbaşasınız ve gezilecek, görülecek çok yer var. Bir yanda içinizi kemiren “Acaba şu tepenin ardında ne var” sorusu, diğer yanda “Ulan başıma bir iş gelmesin” korkusu. İşte bu duygusal ikilemin arasında kalarak yolunuza devam edebilmeniz için çok temkinli olmalısınız. Yaban hayat Far Cry 4’de daha önce bir fps oyununda olmadığı kadar iyi yansıtılmış. Vahşi adada avladığınız hayvanlar hem koruma amaçlı hem de etinden derisinden yararlanmak amaçlı olabiliyor.