Renkli bir dünyaya hoş geldiniz!

Oyunumuz birbirine bağlı birçok bölümden oluşuyor. Bölümlerin özgünlüğü ve farklılığı kadar başarılı olan bir şey varsa oyunun çılgın yapısının yansıtılışıdır. Grafik ve ses bakımından oyun o kadar başarılı sunulmuş ki kendinizi yüksek bütçeli bir animasyon filmi izliyormuş gibi hissetmeniz muhtemel. Ağız hareketleriyle seslerin birebir uyumunu sağlayan yapımcılar, profesyonel oyuncularla çalışarak o dünyaya dalmanız için gereken her şeyi yapmışlar. Sesler gerçekçiden ziyade tatlı olarak nitelendirilebilir. Okul sıralarında uyurken birden uyandıran öğretmenler gibi oyun, türlü seslerle insanı ayık tutuyor. Müzikler de aynı şekilde kişiliğe göre şekil alan beyinlere uyum sağlamış, deliler kampının her bölümünde ortama uygun müzikler eşlik ediyor.

Tabi ki oyunda birçok verilen büyü güçleri var. Bu güçler Mavi, Kırmızı ve Yeşil. Birçok bölümde bulunan bilmecelere ve yaratıklara bu güçleri kullanmanız gerekiyor. Mavi, hızlanmanızı ve koşarak daha uzağa sıçramamızı sağlıyor. Kırmızı karşınızdaki düşmanın daha çok gücünü götürüyor. Ve en son olarak Yeşil güç almanızı sağlıyor. Bu uzun süreli değiller, bir dakika da ya da birden bire bitebiliyorlar(!) Mesela oyun içinde Mavi lazım olduğu 3 tane uzun mesafeli platform var. Eğer bu uzun mesafelerde yavaş hareket ederseniz Mavi bitiyor ve ortada kalıyorsunuz. Sonuçta da ölmek zorunda bırakılıyorsunuz. Dolayısıyla bu gibi yerlerde hızlı hareket etmeniz gerekiyor. Ara sıra da hızlı hareket ederken, eliniz ayağınız birbirine dolaşabiliyor ve heyecanlanıp aşağıya düşebiliyorsunuz.
 

 
Aslında bunda The Last Tinker: City of Colors dünyasının küçükten büyüğe herkese hitap etmesinin de katkısı büyük. Öyle ki bilgisayar oyunlarından hoşlanmayanları, kız arkadaşınızı hatta oyunları, gençlerin beynini süngere dönüştüren bir öcü olduğunu düşünen ebeveynleri bile yola getiren bir yapısı var. The Last Tinker: City of Colors dünyası o kadar renkli ve masum görünüyor ki bu oyuna negatif yaklaşmak neredeyse imkânsız. Benim kişisel görüşümü sorarsanız da küçükler için okullarda kişisel gelişime destek vermek adına derse bile koyulabilir. En azından kimse bu oyunu oynarken çocuğum kötü etkileniyor diyemez. Yoksa der mi? Tabii ki demez!
 

 
Bir platform oyunu olarak The Last Tinker: City of Colors, tartışmasız iyi grafikleri sunuyor. (bir platform oyunu için tabi) Bir karton şehrin nasıl olabileceği çok başarılı bir şekilde yansıtılmış. Her yerde canlı grafiklerin yanında ortama uygun, çılgınlığı pekiştirici tasarımlar bulunuyor. Kısacası The Last Tinker: City of Colors’ta her şey o kadar detaylı, şirin ve bulunduğu ortama ait duruyor. Özellikle karakter animasyonları çok hoş, bazı yaratıkların hareketleri çok yumuşak. Haliyle küçük maymunumuzun ise normal karakterlerden daha güzel yapılmış. Oynadığımız bölümlerin dizaynları da çok hoş, çok güzel ve parlak. Yani oyunun grafik konusunda kötü bir yanı yok.

Müzikler de tam bir platform oyununa yakışacak biçimde. Karakterlere verilen sesler çok uyumlu ve güzel, eminim hoşunuza gidecekler. Karakterler konuşurlarken ağızları neredeyse kulaklarına geliyor ama çok tatlı bir görüntü ortaya çıkıyor.

Oyun ne kadar iyi olursa olsun kötü yanlarıda var. Mesela bir bölümde çok ilerlediniz ve neredeyse bölümün sonlarına geldiniz, ama bir talihsizlik sonucu öldünüz. O kadar yaptığınız şey boşa gidiyor ve bölümün gerilerine kadar gidiyorsunuz. Neyse ki başa kadar değil. Ama iyi bir oyuncu iseniz sizin için pek sorun olmaz. Bunun dışında aktif kamera da çok nadiren manevra sorunları yaşıyor…
 

 

The Last Tinker: City of Colors; ses, grafik ve atmosfer olarak iyi bir platform oyunu. Klasik platform oyunu yapısını kendi beyninde yoğurup, geniş ortamlara koyan ve sizi serbest bırakan bir oyun.  Platform oyunlarını seviyorsanız The Last Tinker: City of Colors size hitap edecek bir oyun olmuş diyebilirim.