Sunumdaki bu hızlanma kendisini oyunun tamamında hissettiriyor. Bu kısma oynanış etkisi bölümünde değineceğim ama bir de ana hikayemiz nelerden bahsediyor kısaca ona bir değinelim. Oyunun yapımcılığı görevi sancılı bir süreçten sonra Platinium Games firmasına emanet edildi. Kendilerini Vanquish, Bayonetta gibi yapımlarla tanıyoruz. Bu görevle birlikte aslına bakarsanız Kojima daha önce hiç yapmadığı bir şeyi yaptı ve yapımcı firmaya sonsuz kredi açarak hikaye ve kurguyu istedikleri gibi yapma yetkisini verdi. Bu büyük bir riskti. Ancak görünen o ki bu sefer risk=zafer durumu söz konusu. Peki nedir bu hikaye serbestisi. Her Metal Gear oyununda olduğu gibi ana hikayemiz yine siyasi olaylar, entrikalar üzerine kurulu. Kahramanımız Raiden bir cyborg yönetim firmasının bünyesinde çalışan paralı bir askerdir. Kendisine bir gün cazip bir teklif gelir ve önemli bir devlet adamının yakın korumalığını üstlenir. İşte neler olacaksa o zaman olmaya başlar. Korumakla görevli olduğumuz devlet başkanının görüşleri bazı çevrelerce benimsenmez ve ortalık karışır. Ama ne karışma.
 

 
Ana hikayemiz bu minvalde ilerliyor olsa da oyunun hikaye-oynanış dengesi açısından bazı aksaklıklar da bu noktada ortaya çıkıyor. Oynanış olarak o kadar hızlı bir yapı söz konusu ki, bölümlerde ilerledikten sonra karşınıza çıkan sinematikleri bir an evvel bitse de aksiyon devam etse modunda izler hale geliyorsunuz. Bu durum neticesinde de hikayenin oyuncu üzerine tesiri azalmış oluyor. Mesela bunun tam tersi örnek olarak, serinin daha önceki oyunlarında söz konusu olan sakin ilerleyiş neticesinde oyunun ara videolarını pür dikkat izlerdik. Bunun en önemli sebebi hikaye bütünlüğünden kopmamaktı. işte bu nedenlerden dolayı Metal Gear Rising: Revengeance hikaye bakımından biraz yavan kalıyor.

Hikaye belki serinin daha önceki oyunları için hayati öneme sahipti ama Raiden’ın göstereceği hünerler çok daha önemli. Bunu ben değil yapımcılar belirtiyor. Daha önce de hızlı oynanışa sahip bir çok oyun oynamıştık ama sizin de bileceğiniz gibi bu tarz yüksek hızlı oyunlarda en önemli unsur hızlı oynanışın akıcılığı ne kadar etkileyeceğidir. Yani bu hızın keyfine ne kadar varacağımızdır. İşte bu konuda Platinium Games kocaman bir aferini hak ediyor. Bu kadar hızlı olup da bu kadar iyi bir akıcılığa ve mükemmele yaklaşan oynanışa sahip çok fazla oyun hatırlamıyorum. Ne demek istediğimi oynanış detaylarında daha net açıklayacağım.
 

 
Oyuna adım attığınız anda kendinizi daha önce serinin hiçbir oyununda görmediğiniz bir atmosferde ve mekanda buluyorsunuz. Bu aşamada oynanışın etkisini sezebiliyorsunuz. Hızlı bir oynanış ve görsel kalite için geniş, açık ve aydınlık alanlara ihtiyacımız var. Oyun da bunları bize sonuna kadar sunuyor. Oyunda ne saklanmaya, ne kaçmaya ne de stratejiye ihtiyacınız var. Bunlar eski oyunlarda kaldı. Raiden fena halde öfkeli ve bir an evvel öcünü almalı. Bu noktada devreye kılıcımız giriyor. Ama ne kılıç. Eminim Tarantino, Raiden’ın sahip olduğu kılıcın hünerlerini görseydi. Kill Bill serisini baştan çekerdi. Kılıcının keskinliğini görmemiz ve oyunun oynanışına ısınabilmemiz için detaylı bir girizgah sunuluyor oyunun başında. Bu aşamada garip dövüş sistemini de tanıyorsunuz. Gariplik hızdan değil savunma ve tuş kombinasyonundan kaynaklı. Oyunda savunma yapmak biraz meşakkatli. Tuş kombinasyonuna iyi alışmanız gerekiyor. Ha savunmaya ne gerek var önüme geleni atomlarına kadar parçalarım derseniz bu aşamada oyun size binalardan araçlara kadar zengin bir seçenek sunuyor. İstediğiniz gibi parçalayın.