İlk izlenimde kendini gösteren bu değişiklikler asıl etkiyi oynanışta hissettiriyor. Ancak oynanışa geçmeden önce en başta anlatmam gereken ama atladığım oyunun hikayesine dönmek istiyorum. Serinin daha önceki oyunlarını oynamayan oyun severler bu oyundan başlayabilir mi, hikaye olarak kendilerini çok kopuk hissederler mi işte bu soruların cevabına vermek gerekir.

Öncelikle Devil May Cry daha önceki oyunlarından farklı olarak hikayeyi baştan alıp harmanlayan bir kurgu üzerine kurulmuş. Her şeyin nasıl başladığını konu alan ana hikayesi serinin hiçbir oyununu oynamamış olan oyun severlere “Bir yerden başlanacaksa neden en sondan başlamıyorsun” diyor. Gerçekten bu konuda ilginç ve bir o kadar da başarılı bir strateji izlenmiş. Dante ve Vergil’ın kim oldukları, neden ayrı oldukları, anne ve babalarının başlarına neler geldiği, büyük düşmanlarının ailesinden ve onlardan neler istediği, mavi ve kırmızının neler ifade ettiği gibi onlarca, binlerce soru cevap buluyor. Ama bu öylesine güzel ve akıcı bir şekilde işleniyor ki, hikaye içinde hikaye kurgusu soluksuz bir serüvene dönüşüyor.
 

 
Ana hikayemiz geçmişin karanlık yönlerini aydınlatmak gibi klişe bir olgu olsa da bu oldukça etkili bir şekilde işlenmiş. Hal böyle olunca da daha önce hiç Devil May Cry oynamamış bir kişi bile başarı ile hikayenin içine çekilecek kıvama getirilebiliyor. Tecrübe ile sabittir. Bu türden nefret eden bir çok dostum yeni oyun ile Dante’nin karanlık etkisine kapıldı. Aslına bakarsanız hikayenin bu şekilde geneli toparlar şekilde kurgulanması yeni oyunumuzun serinin en iddialı yapımı olma hedefi ile de örtüşüyor. Seriyi genele yaymayı hedefleyen Capcom, başarılı bir anlatım ile yeni oyuncular kazanabilirim düşüncesi ile hareket etmiş. Ama bu durum yeni oyuncuları memnun etmiş olsa da, serinin hayranlarının biraz homurdanmasına neden olmuşa benziyor.
 

 
Hikâyemiz hakkında çok detaylı bilgi vermektense üstün körü geçiştirmeyi tercih ettim. Bilirsiniz hikaye konusunda ketum kalmak en güzelidir. Asıl can alıcı bölüme yaklaşıyoruz yavaş yavaş. Kaç satır oldu sizleri oyalıyorum sanmayın. Hemen giriyorum konuya. Dövüş dinamikleri… Evet bizleri bekleyen en büyük sürpriz dövüş dinamiklerindeki değişiklik. Öncelikle oyunun ilerleyiş sistemine yedirilmiş bir dövüş sistemi mevcut. Ne demek derseniz. İzah edeyim. Oyuna sınırlı yetenekler ve hareketler ile başlıyoruz. Bu çerçevede de dövüştüğümüz ucubelerin güçleri de yeteneklerimiz ile orantılı oluyor. Oyunda ilerledikçe yetenek ağacımız, silahlarımız, ekipmanlarımız ve yapabildiklerimiz çeşitleniyor. Oyunun kilit sistemi elbette ki “Kırmızı ve Mavinin” anlam kazandığı anda yatıyor. Oyunun hikayesi ile girift olan bu durum oynanışımızı da baştan sona etkiliyor. Dante sahip olduğu Osiris ve Arbiter ile ortalığın tozunu dumanına katmaya başladığında oyunun keyfi de bir başka olmaya başlıyor. Yalnız yeni oyunumuzda ateşli silahımızın etkisi bayağı törpülenmiş. Bu çok can sıkmıyor. Çünkü elimizdekilerin gücü muazzam.