Gizem Perdesi Aralanıyor…

Tartışmasız dünyanın en sofistike, en snob dedektifi Sherlock Holmes’dur. Kendine has ukala tavırla konuştuğu kraliyet ingilizcesi ile tüm girift olayları engin ön sezisi ve mükemmel gözlemciliği ile çözüşüyle edebiyat dünyasının en önemli kilometre taşlarından biri olmuştur. Arthur Conan Doyle tarafından oluşturulan hayali bir dedektif olarak edebiyat dünyasında başladığı hayatına önce beyaz perdede daha sonra da dijital oyun dünyasında devam eden Sir Sherlock Holmes, kendine özgü bir hayran kitlesine sahiptir. Bizi ilgilendiren yönüyle, oyun dünyasındaki onuncu yılını kutlayan Mr. Holmes, yeni macerası ile yine çözülemeyen cinayetleri usta ve kıvrak zekası ile çözmeye çalışıyor. Tabi en büyük yardımcısı Watson’ın eşliğinde…
 

 
Tahmin edeceğiniz gibi adventure türü son dönemde tıpkı strateji türü gibi kan kaybediyor. Bunda en büyük etki tabi ki günümüz oyuncu kitlesinin tercihlerinin değişmesi. Bu nedenle bu türde bir yapım ile karşılaştığımda türün eski hayranlarından biri olarak nadide bir eser görmüş gibi yaklaşıyorum. The Testament of Sherlock Holmes’i ilk elime aldığımda içimde uyanan heyecanın etkisi ile oynamaya başladım. Ancak oyun o kadar sardı ki oynamaktan incelemeyi yazmayı unutuyordum. Açıkçası hem bu türü hem Sherlock’u hem de kafa patlatılan bulmacaları özlemişim.
 

 
Hikayemiz birkaç yaramaz çocuğun tavan arasında yapmış olduğu eski dosyaları karıştırma oyunu esnasında buldukları notları okumaları ile başlar. Ve bu esnada anlarız ki bu notlar aslında Dr. Watson’ın el yazısı ile yazılmış kişisel notlarıdır. Hikayemizin anlatımı da dönem dönem bu tavan arasındaki görüntüye geri dönerek ilerler. İlk maceramız ufak bir hırsızlık olayının çözümü ile başlar. Elbette bu vaka Sherlock gibi usta bir dedektif için çocuk oyuncağıdır.