İlk Deadly Premonition oyunun üzerinden neredeyse 10 yıl geçti. Oyun ilk çıktığında farklı oynanış sistemi ile ilgi toplamayı başarmıştı. Multi platform olarak piyasaya sunulan Deadly Premonition , yakaladığı başarının etkisi ile devam oyunu yapılan oyunlar kervanına girmiş bulunuyor. İkinci oyun ise sadece switch’te çıktığını belirtmek isterim. İlk oyundaki kahramanımız Francis York Morgan’ın, Louisiana’da Le Carré adında bir yerde, bir cinayeti ortaya çıkarma çabalarını konu alıyor. İlk oyunu hatırlayan arkadaşlar Francis York Morgan’ın başından neler geçtiğini de çok iyi biliyorlardır. Yeni oyunda ise yine Francis York Morgan yönetiyoruz. Fazla detaya girmeden biraz hikayeye göz atmak gerekirse. Yaşlı FBI ajanı Francis Zach Morgan’ın eski bir vaka hakkında birkaç ajan arkadaş tarafından sorgulandığı bir seansla açılıyor. Oyunun büyük kısmında 2005 yılındaki cinayeti araştırmakla geçiyor. Oyunda zaman dilimleri arasında gidip geliyoruz, gizemi çözmeye çalışıyoruz ve gerçeği daha net almaya başlıyoruz. Hikaye biraz çizgisel ilerliyor. Tabi burada hikaye kısmını kesiyorum. O tadı siz çıkarın…

Tahmin edeceğiniz gibi adventure türü son dönemde tıpkı strateji türü gibi kan kaybediyor. Bunda en büyük etki tabi ki günümüz oyuncu kitlesinin tercihlerinin değişmesi. Bu nedenle bu türde bir yapım ile karşılaştığımda türün eski hayranlarından biri olarak nadide bir eser görmüş gibi yaklaşıyorum. Açıkçası oyun dünyasının bu denli grafik ve dlc odaklı ilerleyişinin ortasında böylesine iddialı ve bir o kadar da oynanış açısından baş kaldırış niteliğindeki yapımların piyasaya çıkması umudumu her daim taze tutuyor. Her ne kadar çok büyük satış rakamlarına ulaşması imkansız olan bu türdeki yapımların sayısının artması, oyun dünyasının büyük yapımcılarının oynanış konusunda daha fazla zaman ayırmalarına vesile oluyor. Deadly Premonition 2’yi ilk elime aldığımda içimde uyanan heyecanın etkisi ile oynamaya başladım. Ancak oyun o kadar teknik problem vardı ki oyuna maalesef çok konsantre olamyırosunuz. Sürekli olarak düşük bir performansta oyunu oynamak gerçekten hiç hoş değil ve işin kötü kısmı, tek sorun oyunun kare sayısındaki düşüşler de değil.

Her devam oyununda olduğu gibi Deadly Premonition 2’de de bir önceki oyuna göre ne gibi yenilikler var diye merak ediyoruz. Maalesef türe çok fazla yenilik getirmiyor. Daha fazla neler gelişmiş olabilir ki. Sonuç olarak bir şekilde bir cinayet örgüsünü çözmeye çalışıyoruz. Bunların bir çoğunu daha önceki oyundan da hatırlıyoruz. Ancak özellikle oyun boyunca yapabileceklerinizin sınırının olduğunu sizlere vurgular gibi. Böyle bir olay örgüsü düşününce elinize bir silah alıp sağa sola ateş edeceğinizi düşünüyorsanız yanılıyorsunuz çünkü hiçbir zaman böyle bir şansınız olmayacak. En azından bu gibi şeyleri hiçbir zaman doğrudan yapamayacak. Diğer zamanlarda basit sayılabilecek puzzle öğelerini bu kombinasyonlar olmadan gerçekleştirecek, diyaloglara girerek sorulara yanıtlar arayacak ve mekânları araştıracaksınız.

Bu arada yaşadığınız çevreyi de unutmamak lazım. Etrafınızda yaşayan oyun atmosferi çok güzel dizayn edilmiş. Ama görsel olarak ne karakterlerin üzerinde çalışılmış, ne de mekânların. Gönül isterdi ki oyundaki tüm mekanlar, o Deadly Premonition 2’nin muhteşem kasvetli ortamı, tüm karakterler elden geçirilsin. Bırakın tüm bunların hepsini, ilk oyundaki ana karakterimiz üzerinde bile aman aman bir iyileştirme söz konusu değil. Oyunun frame rate oranı genel olarak 20 olsa da kimi zaman daha da aşağılara düşebiliyor ki bu da 6 gibi komik rakamlar. Frame rate oranını bir kenara bırakırsak grafiklerin durumu daha da içler acısı. Oyunun kaplamaları, karakter detayları fazlasıyla düşük ve rahatsız edici gözüküyor. Uzun lafın kısası, Deadly Premonition 2, genel hatları ile beklentilerin hayli altında kalan bir oyun olarak karşımızda duruyor. Geliştirilen grafiklerin yetersizliği, teknik hatalar ile genel anlamda bir hayal kırıklığı oluştu. Toparlamak gerekirse Deadly Premonition 2, bulmacaların ve araştırma, keşfetme dinamiğinin zayıf olduğu, hikayesi ilgi çekici olsa da, yürüme oyunlarından çok da fazla ayrılabilen bir yapım değil.