Life is Strange 2’nin karakterlerinden hiçbirini ya da selefinin ayarlarını içermiyor. Bu dört saatlik bölüm, beşinci bölüm bizi, orijinal Yaşam Garip ya da Fırtına Öncesi’nin öncülünden anlatılandan daha büyük, daha karmaşık bir hikayeye sokuyor. Yaş ilerleyen hikayesi, bir lise kızının yaklaşan doğal bir felaketin arka planına olan ilgisiz ilişkisiyle ilgilidir, ancak eylemi küçük kasaba Arcadia Bay, Oregon’un sınıf ve yatak odaları ile sınırlıdır. Life is Strange 2, her yönüyle daha ayrıntılı bir ilişkidir: eylemi Seattle’dan Oregon’un ormanlarına doğru yayılır ve daha uzaklarda, oyun biçiminde bir yol filmi hissi verir.

Life is Strange 2 politik ile başa çıkmalı, bu yüzden açıkça görülebilir, ama Paris merkezli geliştirici Dontnod Entertainment’ın yürütülmesi biraz geniş kapsamlıdır. Washington’un yabancı doğumlu kahramanlarımıza saf tüküren ve “o duvarı inşa etmek” konusunda fahişe veren kırsal ksenophobları neredeyse karikatürize olarak bağnaz hissediyorlar. Sıklıkla ırkçı bir şekilde motive edilen şiddet eylemleri, sansasyonel hissettiriyor ve stüdyosunu bildiğimiz nüans ve duyarlılıktan yoksundur. Yolda bir kez, Sean ve Daniel, “her şeyin politik olduğunu” söyleyen samimi bir solcu podcaster ile karşılaşırlar. Belki de. Ama burada biraz incelik uygun olurdu.

Life is Strange 2 iken, her zaman modern gün Amerika’nın en sinsi yönlerini gerçekçi bir şekilde gösterme gayretine ulaşamamakta, emelleri daha az ihtişamlı olduğunda başarılı olmaktadır. Önceki oyunlarda olduğu gibi, küçük ayrıntılara ve samimi ikramiye zamanlarına zaman kazandırır; yavaşça ilerlemeye, ortamlarda oyalanmaya ve ruh halini emmeye davet ediyor. Rezonansa giren şey, Amerikan önyargısının geniş çaplı kınamaları değil, en alçakgönüllü hayatın mütevazı bakış açılarıdır. Bu bakışlar şükran dolu. Erken saatlerde, Sean ve Daniel, alışılmışın dışında ve gerçekte, bilindik renkte (dolapta, ayakkabıda ve fotoğraflarda duvardaki atıştırmalıklar) ve makul küçük ölçekli umutlarla ve rüyalarla zengin bir ev yaşamına sahiptir. Çocukların babasıyla paylaşmadan önce paylaştıkları iki basit sohbetler, canlı, gerçekçi ve harika bir şekilde yapılmış ve yazılmıştır, her baba-oğul klişesini kaldırır ve gerçek bir ilişkinin tam ortasına vururlar. Bu, Dontnod’un fırsatları mümkün olduğu kadar hafifletme eğiliminin vazgeçilmez bir ürünüdür.

Life is Strange 2, her şeyden önce, kardeşlik ve kardeşliğin bir öyküsüdür ve hatta erken aşamalarında bile Sean ve Daniel’ın ilişkisi çok büyük ölçüde dokunmaktadır. Yolda, Sean’ın Daniel’a dikkat etmemesi ya da onu korumaması için cesaretlendiriliyor. Bu sorumluluk hem açık hem de belirgin bir şekilde ortaya çıkıyor – gece ormanın ortasında ve daha opak bir ortamda kamp kurmadan önce çocuğu hayalet hikayeleriyle korkutmuyorsunuz. Sen kırdın, aç ve çaresizsin. Ona çikolata ya da oyuncak şeklinde bir umut ışığı sunması çok önemli bir dolar mı?

Sean’ın zamanla Daniel’in davranışını nasıl etkileyeceği, sonraki bölümlere kadar net olmayacak; Şimdilik, kendi ahlaki doğruluk ya da kabalıklarınızın Daniel’in çeşitli şekillerde benimsenmesi ya da taklit edilmesi için yeterince açık görünüyor – küçük kardeş bakın, küçük kardeşim. Benzin istasyonlarından ekmek somunları çalmaya başlayın ve yakında kendi tomurcuklanan Jean Valjean’a sahip olacaksınız ve taklitlerin aşağıdaki taksitlerde daha da fazla büyüyeceğinden şüpheleniyorum. Life is Strange 2’sinde bir süper güç var, ancak Daniel’in gelişmekte olan ahlak anlayışını özellikle eleştirel hale getiriyor.

Umarım Daniel’in almayı öğrenmesi için ne tür bir güç olursa olsun, gelecekteki bölümlerin odak noktası haline gelmez. Çünkü şimdiki oyun, Yaşam hakkında çok garip olan, yüksek konseptli bir sihirbazlık türünü, zamanla ilgili büyük fikirleri olan bir bilim-kurgu draması haline getirmiştir. en sessizinde en tatmin edici. Ormanda tek başına hayatta kalmaya çalışmak kesinlikle şüpheci bir durumdur ve genellikle bölüm boyunca zorlanan kararlar yerçekimi ve ağırlığa sahiptir. Ama hayat-ölüm meselesi arasındaki anlar, Yaşamı Garip 2’nin keyifli bir deneyim olmasını sağlayan şeydir.

Bazen, öncekilerinde olduğu gibi, bir bankta veya bir kayanın üzerinde oturmanıza ve birkaç dakikalığına nerede olursanız olun, sizi hayal kırıklığına uğratırsınız. Müzik şişer; kamera farklı açılardan keser ve hareket momentum olmadan kısaca askıya alınır. Kardeşler, video oyun referanslarının paylaşılan özel dilinde ve filmlerden ve TV’den jargonda smalltalk yaparlar. Bölümün ortasında benimsediğin bir köpek yavrusu bazen ayaklarına sessizce duruyor. Bir spontan dansı ve eski bir Bloc Party şarkısını içeren şaşırtıcı bir müdahale, bir video oyununda yaşadığım en dokunaklı ve güzel şeylerden biridir. Life is Strange’in zaman yolculuğu ya da dünyanın sonu ile ilgili olmadığını anladığınız anlarda. Gerçek dünya ilişkileri hakkında
 

Kinguin.net Katkılarından Dolayı Teşekkür Ederiz.
Oyunu Satın Almak İçin Tıklayın