Farklı Bir Deneyim…

Değerlendirilmesi zor olan bu ürünlerden biri, öyle somut ve basit bir deneyim sunduğundan baştan tasarladığı şeyi yapmamın hatasını yapmadan değer vermeye çalışmak neredeyse zahmetlidir. Parçaları, dinozorları, sökülebilir hırsızlıkları seviyorsanız … Ubisoft’un sahip olduğu Reflections’ın bu indie PC başlığı oldukça özeldir. Öyleyse açıklasanız iyi olur …

Alçakgönüllü bir hizmetçi asla şu ifadeyi kullanmayacak: “Minecraft’ın durumu çok, çok uzundur.” Evet, mekaniği inşaat ve hayatta kalma adı olmayan bir oyuyla kesinlikle karşı karşıyayız … ancak belirli bir “aftertaste”, bloklar yoluyla yaratılışın bazı “izleri” fark etmeyi başaramayız; düşmanca bir ortamda hayatta kalma ve oyuncunun kendi yaratıcılığı, beceri ile birlikte optimum bir sonuç elde etmeye çalışması. Gerçek şu ki Atomega’nın sunduğu şey tipik değil, aynı zamanda cinsiyete dair vahiy olduğunu düşündüren bir deneyim sağlamıyor.

Öncelikle şunu belirtin: Burada kampanya yoktur. Bu oyun çevrimiçi kullanım için, arkadaşlarınızla veya yabancılarla (arkadaşlarınızla daha iyi, creednos) yapılır. Öte yandan oyunun oynanabilirliğinin olduğu kadar meraklı olduğu göz ardı edilmemelidir: “ışık topuzu” nu besleyeceğimiz harika senaryolar taklit ettiği düşünülen bir tür haline dönüşmesine neden olan bloklarla birlikte. Darwin’in her bir eklemeye dönüşümü ve neredeyse taranan bir böcekten sürüngene doğru ilerlediği … Sonunda sahneyi küçük bırakabilen büyük boyutlu bir robota benzeyen dev bir köstebek haline geldi.

Şimdi, zaten oluşturulduysa, oyunların diğer üç üyesiyle yüzleşmeliyiz (bunları yaratırsak dört, ancak 8’e kadar destekliyoruz). “Vücut” u aldığımız andan itibaren, ilk küpü elde ettikçe en başta ilk olarak düşmanları tahrip ederken, en önemlisi vücudumuzdan küpler çıkartıp hızla baş edersek kalabileceğimiz herhangi bir şey olabilir. kavga biz kazandık.

Ayak gitmek için seçenek de var ve gerçek şu ki daha fazla küp, daha az hareket kabiliyeti ve hız. Ama elbette … dayanıklılık artar. Bütün yapı (veya küp tabanlı yapı) yok edildikten sonra, ışık topumuz açılır ve “halkaya geri dönün” dönüşen bir kapsüle atılır: daha fazla küp almak, vücudu geri almak ve yüz için diğerleri. Tetik geliştiriciler var, bizi sahnede daha hızlı hareket ettiren unsurlar var; üste atlamak için sürücüler var. Ancak sonunda, sahneyi dolaşmaya alışık olduklarında, her şey aynı şekilde iş görür. Pick-shoot – (muhtemelen aniden blokları kaldıran saldırılar) – hayatta kalır ve tekrar başlar. Oyunlar zamanla gider ve performansımıza göre kademeli olarak puan ekler. En çok puanı alan oyuncu oyunu kazanır. Bu kadar basit.

Atomega, zamanın sonunda, hızla eriyen bir gerçeklikte gerçekleşir. Var olan tek şey, Exoform’lar, muazzam derecede ilerlemiş posbiolojik yaşam biçimleri, aynı zamanda insanın ve makinelerin son ve uzak akrabası olan maddenin ustası ve enerjidir. Fizik yasaları kademeli olarak yürürlükten kaldırıldığından, Exoformlar eğlencelikle ve üstünlüğüyle mücadele ederek, yıkımın eşiğinde bir savaş bölgesinde evrenin son anlarını yeniden üretiyorlar.

Çıkarın onu, ha? Gerçek şu ki, oyunu oyuna çevirirken bu deneyim çok basit. Şimdi soru şu, eğlenceli mi? Bizim görüşümüz evet … ama meslektaşlarımızla oynamak özellikle. Sahne genellikle çok büyüktür; o kadar ki rakibimizi görmeden biraz vakit geçirebiliriz. Bu olumlu yanını taşır: yüzü yeniden tesis etmek için genel olarak yeterli sayıda blok bulabiliriz. Kötü olan şey boşluğun genel anlamıdır; herşey eteriktir. Ve biz yabancı değiliz, toplamım, zamanın sonundayız ve biz basit Exoform’larız … eğlenceler güvenceye alıyor, ancak çok fazla çeşit beklemeyin. Orada ne var. Özellikle küçük olduğumuz ve her şeyin üstesinden gelebildiğimizde empoze edebilmek için çoğu kişiye basit. Ses bölümünde basitlik ve jeneratörle yapılan müzik günün sırasıdır. Her ne kadar gerçek şu ki, etkiler temel iken genel olarak deneyimini aydınlatıyor.