Dünyanın Kurtuluşu Senin Kaderinde…

Belki de çağlar öncesine dayanır insanoğlunun gezegenler arası canlılar merakı. Tarihin derin karanlıklarından çıkan bulgular da bu tezi kanıtlar nitelikte. Asırlar öncesinden beri uzayın derinliklerinde yalnız olmadığımıza dair teoriler üretile gelmiştir. Daha yakın geçmiş zamana gidecek olursak meşhur Alien serisi ile bir meraktan öte korkuya dönüşmüş olan bu yalnız olmama durumu oyun dünyasının da her daim en çok üzerinde durduğu meselelerden birisidir. Belki de üzerinde en çok durulan konusu da diyebiliriz.

Xcom serisi aslına bakarsanız uzaylıları konu alan en çok ses getiren serilerden biri hiçbir zaman olmadı. Ancak bu konuyu en farklı tonda işleyen yapımlardan biri olduğu su götürmez bir gerçek. Çok değil 4 yıl kadar önce bizlerle buluşan Xcom: Enemy Unkown ve devamında gelen Enemy Within uzaylı istilasını o denli başarı ile anlattı ki serinin söyleyecek daha çok sözü olduğunu hepimize hissettirdi. Ve aradan geçen zaman beklediğimize değdi. Ağız tadıyla özgün bir uzaylı hikayesi dinlemeye hepimizin ihtiyacı vardı. Xcom 2 işte bu ihtiyacın bir ürünü…

Hatırlarsanız dört yıl önceki oyun olan Xcom: Enemy Unkown pek de iç açıcı bir son ile noktalanmamıştı. Uzaylıların istilasına karşı geliştirilen Xcom projesi zaten ağır aksak ilerliyordu. Konseyin üyelerinin desteğini her daim yukarıda tutmak bir hayli zor olmaya başlamıştı. İşte yeni oyunumuz ilk oyunun 20 yıl ilerisinden başlıyor. Tahmin edeceğiniz üzere Xcom projesi sekteye uğramıştır ve insanlık için hazin son çok yakındır. Uzaylıların tamamen dünyayı ele geçirmesi an meselesidir. Bu yıkık dünyada ayakta kalan tek tük insan ırkı da yer altında dağınık vaziyette örgütlenmektedir. İşte bize düşen de bu dağınık topluluğu örgütlemek ve büyük direnişi başlatmaktır.

Tam olarak da Xcom 2’nin ana hikayesi bir klişe üzerine kurulu. Ama meşhur bir deyişte olduğu gibi bazen en sade yol en iyi yoldur düsturunu benimseyen yapımcılar bizlere girift bir hikaye sunmaktansa oynanış odaklı yapımın hikayesini basite indirgeyerek tüm odak noktasını oyunun kendisine toplamışlar. Açıkçası çok da iyi yapmışlar. Karmaşık bir hikayenin olmayışı sayesinde sadece yapacaklarınıza odaklanıyorsunuz. Zaten oyun boyunca da fazla bir hikaye tabanlı ilerleyiş ile karşılaşmıyorsunuz. Neredeyse tüm amacınız direnişinizi etrafa duyurmak ve uzaylıların büyük “Projesini” tamamlanmadan sabote etmek oluyor.

Her ne kadar bir devam oyunu olsa da Xcom 2 aslına bakarsanız kendine özgü birçok detaya sahip. Yapımcılar bu noktada bir önceki oyuna bağlı kalmadan neredeyse her noktada yeni bir şey söylemek istemişler. Oyun 20 yıl ileri zaman zarfında geçse de kurgudaki bu özgün tercih nedeniyle her şeyin yeniden tasarlandığını hissediyorsunuz. Uzaylı türlerinden tutun da oyundaki asker sınıflarına kadar hemen her şey elden geçirilmiş ve yeniden dizayn edilmiş. Bu radikal tercih biraz iddialı olmuş diyebiliriz.

Oyunun belki de bu denli yenilikçilik üzerine odaklanması kendisini en çok oynanışta hissettirmiş. Hatırlarsanız tamamen gizlenme ve araştırma odaklı sıra tabanlı oynanış yerini biraz daha kaos ve sonuca gitme odaklı oynanışa bırakmış. Yani şunu demek istemiş yapımcılar “zaten insanlığın kaderi pamuk ipliğine bağlı tüm oynanışı haritalarda uzaylı keşfetmek ile boğucu bir hale getirmek istemiyoruz bir an evvel sonuca odaklanıp direniş için güç toplamamız lazım.” Tam olarak da oynanışın temel noktasını bu olgu oluşturmuş. Bu çerçeveden bakıldığında mantıksal olarak takdir edilesi bir hamle söz konusu. Sonuçta bu denli harap düşmüş insanoğlunun sayıca ve güç olarak dip noktada olduğu daha güzel vurgulanamazdı.

Oyunda oynanış açısından yapılan neredeyse her hamle sadece sizi değil tüm insanlığı yakından ilgilendiriyor. Zaten oldukça az olan mühimmat ve insan gücü şansa bırakılamayacak kadar değerli. Bu nedenle sıra tabanlı saldırılarınızı planlarken seçeceğiniz asker portföyünü çok iyi ayarlamalısınız. Düşmana pusu kurma gibi bir çok yeni dinamik aslına bakarsanız adrenalini tavan yaptırıyor. Zaten bu yapımın en büyük başarısı da burada saklı hangi sıra tabanlı oyunda hamlelerin neticesini görmek bu kadar heyecan yaratabilir ki. Bir keskin nişancıyı doğru noktada pusuya yatırmak ve düşmana kilit bir hamle indirmek için sabırsızlanırken ansızın yapay zekanın takviye birim çağırması ya da psişik güçlerle sizin en kilit hamlenizi size karşı kullanması gerçekten heyecanı doruğa taşıyor.

Oyundaki asker sınıflarının yanı sıra düşman sınıfları da inanılmaz bir evrim geçirmiş. Yıllarca işgal ettikleri dünyanın sırlarını ellerine geçirmenin vermiş olduğu muazzam güç ile birlikte onlar da akıl almaz yeteneklere kavuşmuşlar. Durum böyle olunca oyunun zorluk derecesi ve strateji olgusu fazlasıyla önem kazanmış oluyor. Bir önceki oyundan aşina olduğumuz düşmanlar bu sefer görüntü olarak ya da yetenek olarak bizleri şaşırtmayı başarıyorlar. Ayrıca oyunun ana noktası da farklılaştırılmış. Hatırlarsanız bir önceki oyunda bir projeyi tamamlamaya çalışıyordunuz, bu sefer ise bir projenin tamamlanmasını engellemeye çalışıyorsunuz. Daha fazla ip ucu vermeye gerek yok sanırım.

Xcom 2 kesinlikle ilk oyunun fersah fersah ötesinde bir yapım olmuş. Açıkçası sadece belli noktaların gözden geçirilmesini beklerken neredeyse tamamıyla üzerinde fazlasıyla düşünülmüş ve bir pc efsanesi haline getirilmiş bir oyunla karşılaşmak beni çok şaşırttı. Tabi bu her oyun severin canı gönülden isteyeceği bir şaşırma. Oyunda değinilecek daha bir çok konu var. Çünkü ufak detaylarda bir çok yenilik mevcut ancak bunları sizlerin keşfine bırakıyor ve incelemenin sonuna geldiğimizi belirtmek istiyorum. Ha bu arda son bir lafım oyunun fiyat politikasını belirleyen departmana olacak. El insaf yahu…