Yeni Nesil Süper Kahraman…

Oyunlarda ahlak sistemi bir türlü beklediğimiz atlayışı yapamıyor, farkında mısınız? Neredeyse 90’lı yılların ortalarından beri zamanlarından beri oyunlarda ahlak sistemleri kullanılıyor ancak The Witcher, Fable 3 gibi birkaç nadir örneğin dışında oyunculara sunulan seçimlerin siyah beyazın dışına çıktığına şahit olamadık. Sanırım yapımcılar, oyuncuların oyunun gidişatı sırasında net sorulara net cevaplar vermelerini, bu sayede iyi olmak istiyorlarsa iyi, kötü olmak istiyorlarsa kötü tarafa yönelmelerini ve bu yoldan sapmamalarını sağlamaya çalışıyorlar. Bunun sonucunda da hiçbir gerçekçi tarafı veya derinliği olmayan yüzde yüz iyi ve/veya yüzde yüz kötü karakterler ortaya çıkıyor. Sıradan bir insan gibi ikisinin ortasında dansetmeyi seçersek de iki tarafın sağladığı getirilerden mahrum kalıyoruz genellikle.

Peki oyuncuyu yaratmak istediği karakteri rahat rahat yaratma imkanı sunmak yerine sıradan diyalog seçenekleriyle, çaktırmadan kişiliğini ölçüp oyunun gidişatı sırasında bu diyaloglara göre bir karakter yaratsa oyun çok daha ilgi çekici olmaz mı? “Bu iyi, bu kötü, iyi karakter olmak istiyorsan bunu, kötü karakter olmak istiyorsan bunu yap” şeklindeki sistemden çok daha iyi olacağına eminim. Ha, elbette bu yönteminde başarı oranı düşük olur zira oyun sırasında oyuna tam olarak kendi kişiliğimizi yansıtmıyoruz, onun yerine ekrandaki karaktere yakıştığını düşündüğümüz kişiliğe bürünüyoruz. Ancak bu sistem bile şu andaki anaokulu düzeyi ahlak sisteminden çok çok daha iyi.
 

 
Evet, tahmin edebileceğiniz üzere Infamous Second Son’da olabildiğince basit bir ahlak sistemi kullanılmış, konuya buradan dalmamın sebebi bu. Hatta ahlak sistemi dışında oyun oldukça güzel, ilk iki oyundan çok daha sağlam bir yapım olmuş diyebilirim. Ancak ahlak sisteminin ilk iki oyundan da basit hale getirilmesi beni ciddi anlamda hayal kırıklığına uğrattı. Neden oyunlar ileri gitmeleri gereken noktalarda bir adım ileri, iki adım geri atıyorlar Allahım, neden?

Peki ama inFamous 2’den sonra neredeyiz? İkinci oyundan itibaren yaklaşık olarak yedi yıl geçmiş durumda. Cole MacGrath RFI cihazını yok edip John White’ı yer yüzünden sileli tam olarak yedi yıl oluyor. RFI’ın aktivasyonundan dolayı ortaya çıkan patlama, yer yüzünde bulunan ve güçlere sahip conduit ismi ile bilinen insanları ortadan kaldırdı, bir kaçı dışında.
 

 
Tekrar aynı mevzuların patlamasından korkan insanlar, Department of Unified Protection isimli bir birlik kurar ve conduit aktivitelerine karşı şehirleri izlemeye başlarlar. Bu seferki kahramanımız Delsen Rowe, ilk bakışta Cole kadar karizma biri olarak görünmese de, sahip olduğu güçlerle Cole’un çok daha önünde bir görünüm sergiliyor. Second Son ilk olarak duyurulduğunda Rowe’un gücü duman kaynaklı olarak tanıtılmıştı, ancak sonrasında Rowe’un asıl gücünün diğer Conduit’lerin gücünü emmek olduğu ortaya çıktı. Yani Cole’da yalnızca elektrik güçlerinde uzmanlaşmak zorundayken, bu sefer elimizin altında çok daha geniş bir yelpaze bulunuyor. Rowe oyun boyunca ‘Duman’ ve ‘Neon’ güçleri de dahil dört farklı güce sahip oluyor ve oynanış da bu güçlere bağlı olarak şekilleniyor. Örneğin, duman gücünüz havalandırma borularından geçerek saniyesinde bir apartmanın en alt katından çatısına çıkmanıza olanak tanırken, neon gücünüz sayesinde tam olarak ışık hızında olmasa da, ışık şeklinde etrafta özgürce koşuşturabiliyorsunuz.