Her şeyden önce yapımcı firmayı bir konuda tebrik etmek istiyorum. Daha doğrusu sayısız konuda tebrik etmek istiyorum ama önce kurgu ve hikayenin yorumlanması bakımından ayrıca tebrik etmek istiyorum. Bir hayatta kalma ve kıyamet sonrası konusu bu kadar gerçekçi işlenebilirdi. Bu öznel yargıya ulaşmamdaki en önemli etkenlerden biri seçilen kahraman profili. Daha önceleri oynadığımız bir çok yapımda mantık dışı kahramanlıklar sergileyen, bulunduğu durumdan bihaber pek çok kahraman görmüştük ancak yapımcı firma gereksiz kahramanlığın lüzümu yok demiş olacak ki bize sıradan biri olan Joel’i sunmuş.
 

 
Joel kendi halinde, geçimini karaborsa, mal getir götür işleri ile sağlayan biridir. Bir gün yine kendi halinde takılırken Ellie adındaki küçük bir kızı kurtarılmış bölgeye kadar götürme işi kendisine geldiğinde ve bu işi kabul ettiğinde hayatının hikâyesine başlayacağını tahmin bile edemezdi herhalde. Peki Ellie’yi bu kadar özel kılan nedir, yolculuklarının insanlık açısından önemi nedir, başlarına neler gelecektir gibi soruları merak ediyorsanız ve bir ps3 sahibiyseniz bi zahmet gidip oyunu alın ve oynayın, çünkü benden hikaye açısından anlatacaklar bu kadar…
 

 
Amacımız hayatta kalmaksa öncelikle tehditleri tanımak gerek. Oyunda karşılaşacağınız tehditler sadece ucube yaratıklarla sınırlı değil. Sonuçta ortada bir kaos ortamı var ve bu durum herkesin sinirlerini alt üst etmiş durumda bu nedenle karşılaşacağınız normal ve sağlıklı insanlar da bir tehdit unsuru olabiliyor. Tabi bu durum diğer tehditlerin yanında çerez kalıyor. Misal Takırdayanlar. Bu ismi ben koymadım, çevirmenler bulmuş ve oldukça da zekice bulmuşlar. Bu noktada bir parantez açmak lazım. The Last Of Us, metin olarak neredeyse tamamen Türkçeleştirilmiş ve bu konuda da ufak tefek hataların dışında oldukça başarılı bir iş çıkarılmış. Kişisel olarak dublajdan ziyade alt yazı bakımından yerelleştirmeyi daha tercih eden biriyim. Bu konuda ne denli doğru bir tercih yapıldığını ses ve müzikler konusunda detaylıca vurgalayacağım.