Öncelikle hikayemizden başlayalım. Black Ops 2 zaman sıçraması denilen anlatım tekniğini benimsemiş, yani iki zaman dilimi arasında ansızın git gellerle dolu bir anlatım söz konusu. Oyunun başında Alex Mason’ın 1986 yılında ortadoğu savaşına dönüyoruz. Bu dönüşün nedenini hikayenin devamında anlıyoruz. Geçmişle ilgili hesaplaşmalar ve bu durumun gelecekle ilgili bağlantısı kötü adamımız Menendez-Alex Mason ve Alex ‘in oğlu David Mason üçgeninde geçiyor. Geçmiş bölümleri oynadığımız oyunun ilk kısımlarında Alex’i kontrol ediyoruz. Daha sonra hikayenin gidişatı bir anda 2025 yılına geliyor ve David sahneye çıkıyor. İşte bu andan itibaren de Black Ops 2 şaha kalkmış arap atı gibi bir akmaya başlıyor ki tutabilene aşk olsun. (Arap atı benzetmem boşa değil var bir bağlantısı).
 

 
Oyun hakkında yapılan yorumların çoğunda keşke geçmiş dönemle ilgili bölümler hiç olmasaydı da oyunun tamamı 2025 yılında geçseydi tarzında serzenişler gözüme takıldı. Ancak bu zaman sıçramalarının hikayenin bütünlüğünü kavramada oldukça önemli olduğunu söylemeliyim. Zaten bu durum Black Ops 2’yi hikaye anlatımı ve sürükleyiciliği bakımından zirveye taşıyor. Geçmişe gittiğimiz bölümlerde yaşadığımız adrenalin, 2025 bölümlerine nazaran düşük olsa da burada ana kurgunun olayların nedenlerini kavramak olması nedeniyle oldukça önemli olduğunu belirtmeliyim. Oyunun geneline bakıldığında da resmin tamamının görülmesi açısından ne denli önemli olduğu ortaya çıkıyor.
 

 
Daha önce bu kadar basit oynanışla başlayan başka bir Call Of Duty oyunu oynamış mıydım diye düşünüyorum ama aklıma başka bir oyun gelmiyor. Oyunun ilk bölümleri gerçekten çok basit bir zorluk seviyesi ile başlıyor. Ormanlık arazide geçen bu bölümlerde verilen talimatları harfiyen yerine getirmek zorundasınız. Aslına bakarsanız bu saçma durum oyunun tamamına hakim. Oyun boyunca hissettiğiniz ana duygu “Büyük bir savaşın ortasındayım, kan gövdeyi götürüyor, kurşunlar havada uçuyor ama ben sadece bana denilen yere saklanabilirim.” şeklinde. Sanki gizli bir çubuk yardımı ile iteklenen bir direktif sistemi ile bir şeyleri yapmaya zorlanıyorsunuz.