Lollipop Chainsaw ilerleyiş bakımından sınırlandırılmış bir düzlemde geçiyor. Oyunun size sunduğu yönden gitmek zorundasınız. Bu durum yer yer grafiksel hatalara da sebep oluyor. Oyunun genel yapısı oldukça renkli bir kurguya sahip. Grafiklerde görülen renk cümbüşü, oyunun sunumunda da çizgi roman havasında devam ediyor. Her ne kadar Unreal 3 grafik motoru kullanılmış olsa da yaşanan renk cümbüşü ve çılgın oynanış sistemi gerçekçilin olmadığı bir dünya sunuyor. Bu nedenle oyunun görsel değerlendirmesini farklı kategoride irdelemek gerekiyor. Olayı oyunun ne vaad ettiği ve ne sunduğu çerçevesinde değerlendirmek gerekirse Lolipop Chainsaw grafiksel olarak oldukça tutarlı bir yapım olmuş. Oyunun hitap ettiği oyuncu kitlesi, oyunun sunumu ve diğer tüm detaylar düşünüldüğünde yapımcılar hitap ettiği kitleye bekledikleri şeyi sunmuş görünüyor.
 

 
Lolipop Chainsaw’ın işitsel detayları ise gayet başarılı. Bunun en önemli nedeni elbette ki Akira Yamaoka etkisinden kaynaklanıyor. Müziklerin başarısı gerçekten üst düzeyde. E sonuçta Juliet bir pon pon kız. Seslendirmelerdeki oyunun havasına uygun tonlar profesyonelce vurgulanmış. Juliet’in enerji dolu sesi lolipopun nimetinden kaynaklanıyor herhalde. Oyun boyunca sıklıkla karşılaşılan espri dolu diyaloglar da cabası…
 

 
Hayatımda oynadığım en uçuk yapımlardan biri olan Lolipop Chainsaw kesinlikle belli bir kesime hitap ediyor. Ve bu hitap ettiği kesiminde beğenisini fazlasıyla karşılayacak cinsten. Özellikle sunum ve oynanış mükemmel derecede eğlenceli olmuş. Müziklerinin başarılı eşliğinde, Juliet’in görsel ışıltısında, zombilerin absürt tepkilerinde yani tüm kendine özgü yapısı altında Lollipop Chainsaw tek atımlık çıtır tadında…